Bunu kısa kesmek için elimden geleni yapacağım. Aslında uzatmaya çalışmam lazım, ama kesin olan şey bu yazının çelişkiler üzerine kurulu olduğu. Aksini iddia edecek varsa saygı duyarım, ama; İnsanlar kendilerini beğenir, kendilerini iyi, kendilerini haklı, kendilerini üstün görür.
Ben şahsen bu kadar “harika” insanın ortasına düştüğüm, ve farkında olmasalar da aslında hepsinin lideri olduğum için mutlu olmak isterdim, ama zor gelmeye başladı artık. Bir kişi bile olsa, hiç kimse olmuyorsa ben de olmaya razıyım, ufacık bir kusura sahip olsa, en azından nazar boncuğu olurdu…Öyle ki, ne kendimizi geliştirmeye ihtiyacımız var, ne de çevreyi. Hepimizin haklılığının inkar edilemez kaynak ve gerekçeleri de var bu arada, doğduğumuz yer olur, içine teşrif buyurduğumuz aile olur, genetik bir anlamı olmasa da mensubu olduğumuz ırk olur, hiç bir şey olmasa tuttuğumuz futbol takımı olur.
Neyse kısa kesecektim. Ara sıra sakal tıraşı ya da makyaj temizliği dışında sebeplerle aynaya bakmak lazım. Günaydın…
