Sadece dört kişi görmüş. Yatmadan önce kısa bir yazı yazdım, okul hakkında, özet olarak çocukların bizden daha iyi olduklarına dair. Saat kaçtı hatırlamıyorum ama herhalde bir ya da iki gibidir.
Sabah beşte bir sürü, bazılarının beni sevdiği zaten şüpheli, arkadaşımın “senin yüzünden oldu….” diye beni suçladıkları bir kâbusla uyandım. Ne, olanın ne olduğu açıktı, ne de kime ne olduğu. Klasik bir programcı gibi, rüyada kimi görmediğimden geri doğru bir çıkarım yaptım, sonra da kalkıp yazıyı sildim.
İd’den super-ego’ya bir yol var ama o yolu gecenin bir saati yürümek kötü oluyor.
