İnsanlar günah keçilerini seviyorlar. Problemi bir başkasında bulmak aslında iş yükü olarak zor olan opsiyon, kendindeki sorunu bulmakla karşılaştırınca. Ama problemi başkasında bulmak duygusal anlamda daha kolay geliyor. Bugün çok yapacak işim yoktu sanırım, Bir ara aklıma takıldı, çok uzun süredir kimsenin “kabahat bende” dediğini duymamışım, “kabahat bende, sana güvendim” dışında.
Açıkçası ben ne kadar kabahati kendimde buluyorum emin değilim. Çok sık olmadığı kesin, belki toplum ortalamasından çok, ama eminim gerektiği kadar da değil. Öte yandan son dönemde uzunca süredir boşladığım bir kuralı yeniden hayata geçirdim. Her tür eleştiriye açık değilim artık. En azından bunu açıkça ifade edecek kadar kendimi tanıyorum. Kalitesiz eleştiriye katlanmıyorum artık. Muhtemelen farkına varanlar olmuştur. Kaliteli eleştiri nedir, hala tam bilmiyorum. Kendimi iyi hissettirmesi falan değil, onun adı başka. Eskilerin ifadesiyle “halis niyetle” yapılmış eleştiri bence anlamlı ve faydalı oluyor.
